in recognition of my thesis supervisor

ik heb het 98% aan mijn scriptiebegeleider te danken dat ik ooit mijn masterscriptie heb afgerond en gehaald (en de overige 2% aan de scriptiecoordinator die me naar hem toestuurde). hij heeft praktisch mijn onderwerp voor me gekozen omdat ik geparalyseerd was door keuzestress, hij heeft om de week met me afgesproken om me te motiveren om aan het werk te blijven, hij heeft me halverwege het jaar (toen ik eigenlijk al bijna klaar had willen zijn maar ten onder ging aan de stress) bevolen om minstens drie weken lang helemaal niet aan mijn scriptie te denken. volgens mij had hij ook echt wel door dat ik geen fuck uitvoerde tussen onze afspraken in, behalve steeds het weekend voor de afspraak, maar hij heeft er nooit iets direct over gezegd. ik ben hem eeuwig dankbaar voor zijn mateloze geduld en diepe betrokkenheid.