stadsgedicht

het lijkt een afstervend koraalrif
leegstand met alleen hier en daar een levend plekje
pleinen met kunstmatige rotsen
geplaatst zodat voorbijdrijvende wezens
aangevoerd door de stroming van een druk station
zich onderweg neer kunnen laten
en als op de synthetische rifstructuren
de populatiedichtheid een drempelwaarde bereikt
misschien wortel schieten
en nieuwe netwerken vormen in de leegtes

de fietspaden zijn verstrengeld geraakt in autokruispunten
levensaders half dichtgeknepen door autowegen
De eerste meerverdiepings parkeergarage van de stad!
Altijd parkeerplek!
is het kantelpunt al bereikt,
zit de stad in een catastrofale cascade?

maar wie goed zoekt vindt ook
een indicatorsoort van een gezonde stad:
een boekhandel, nieuw gevestigd
en tussen het grijs van auto-asfalt
en het donker van hele winkelstraten te huur
een beetje bloei in blauw en roze en paars