review: Optimisme zonder hoop

een korte recensie van Optimisme zonder hoop van Tommy Wieringa

Ik heb niet het idee dat de conclusie van optimisme zonder hoop uit enige uitleg of argumentatie in dit essay stamt, het lijkt een beetje vanuit het niets te worden gepresenteerd. Alsof Wieringa bijna aan zijn woordental zat en toen bedacht dat hij nog niet op zijn centrale idee was uitgekomen. Ik denk dat ik zijn idee van optimisme zonder hoop wel min of meer begrijp - het klinkt een beetje hetzelfde als "je bent niet verplicht het werk te voltooien, maar net zomin staat het je vrij het op te geven".

Het leest wel lekker.